سرویس خبری ایران من: حجت الاسلام خاتمی در آستانه عاشورای حسینی پیامی صادر کرد. رئیس جمهور پیشین از مقاومت ملت ایران در برابر تجاوزات قدردانی کرد. وی بر وحدت ملی و همبستگی مردم تأکید نمود. این پیام درسی از عزت و آزادگی برای همه انسانها ارائه می‌دهد.
پیام عاشورایی خاتمی: درسی از عزت و مقاومت
به گزارش ایران من، حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی چهارشنبه شب ۱۱ تیر ۱۴۰۴ پیامی صادر کرد. رئیس جمهور پیشین این پیام را در آستانه عاشورای حسینی منتشر ساخت. عاشورای حسینی درس‌آموز عزت و آزادگی به همه انسانها ارائه می‌دهد. این مناسبت به‌ویژه روح ایرانی را برای مقاومت در برابر بیداد نوازش می‌کند.
خاتمی ضمن ادای احترام به ملت بزرگ و هوشمند ایران افزود: دشمن آسیب‌هایی به کشور و ملّت و حکومت وارد کرد. اما در این مرحله به خواسته‌های نهایی خود نرسید. دشمن نتوانست میهن و ملت را به انقیاد در آورد. او قصد نابودی زیرساخت‌های حیاتی کشور را داشت. این زیرساخت‌ها شامل بخش‌های دفاعی و علمی و اقتصادی می‌شود.
متن کامل پیام: وحدت ملی در برابر تجاوز
اسرائیل قصد سرنگونی حکومت و ایجاد آشفتگی را نیز داشت. اما صدایی یکپارچه از همه ملّت و جریان‌ها شنیده شد. نیروهای فعال سیاسی و مدنی نیز این صدا را تقویت کردند. این صدا در پاسداری از وطن راه گم نکرد.
متن کامل رئیس جمهور پیشین جمهوری اسلامی ایران بدین شرح است:
«به نام خداوند جان و خرد
من در آستانه عاشورای حسینی به پیشوای بزرگ ایمان و آزادی درود می فرستم. حضرت امام حسین علیه السلام و شهیدان گرانقدر کربلا الهام‌بخش ما هستند. عاشورای حسینی درس‌آموز عزت و آزادگی به همه انسانها ارائه می‌دهد. این مناسبت به‌ویژه روح ایرانی را برای مقاومت در برابر بیداد نوازش می‌کند.
من ضمن عرض ادب و احترام به ملت شریف و عزتمند ایران، به عنوان شهروندی دغدغه‌مند سخنی کوتاه می‌گویم. امروز کشور ما با بیم‌ها و امیدهایی روبه‌رو است. این موضوع نیاز به بیان و تبیین دارد.
خانه ما که تاریخ بر تمدن و فرهنگ آن شهادت می‌دهد، سرزمین ماندگار خرد و نوع‌دوستی است. این سرزمین همبستگی و تاب‌آوری را نمایان می‌سازد. اما دشمن جنگی ناخواسته و تحمیلی بر ما تحمیل کرد. این جنگ هم جان ما را سوخت و هم زندگی ساکنان را به مخاطره انداخت. دشمن هیچ تفاوت و تمایزی قائل نشد.
تجاوزات اسرائیل و مقاومت ملی
تجاوز و ترور سرشت اسرائیل را تشکیل می‌دهد. این رژیم عریان‌ترین صحنه‌های آدم‌کشی را به نمایش گذاشت. اسرائیل موازین بین‌المللی، اخلاقی و حقوقی را نقض کرد. او این جنایات را در طول دوازده روز جنگ و جنایت گسترده در ایران انجام داد.
اسرائیل قصد فروپاشاندن یکپارچگی سرزمینی و ملّی ما را داشت. این رژیم فرزندان رشید ملت را به شهادت رساند. نظامیان سرافراز و دانشمندان هسته‌ای قربانی این تجاوزات شدند. انبوهی از کودکان و زنان و مردان میهن جان باختند.
اسرائیل به مراکز دفاعی، اقتصادی و صنعتی حمله‌هایی گسترده کرد. زیرساخت‌های توسعه ملی نیز هدف قرار گرفت. خوی تجاوزگری اسرائیل بیمارستان و محل کسب و کار را نشناخت. مکان‌های زندگی و زندان نیز در امان نماندند.
اسرائیل زندانی و زندان‌بان و رهگذر و هنرمند را با هم شهید کرد. او تراژدی‌های جان‌گدازی را به تصویر کشید. این صحنه‌ها دل هر انسانی را می‌سوزاند.
نتایج و پیامدهای تجاوزات
در جریان آنچه رخ داد دو مسأله روشن شد: نخست آنکه اسرائیل جز به ویران کردن کشور ایران نمی‌اندیشد. اسرائیل زمینه‌سازی برای تجزیه ایران را هدف قرار داده است. متأسفانه در این راه تازه، اسرائیل حضور گسترده سازمان تروریستی خود را به کار گرفت.
اسرائیل امکانات فنی پیشرفته و شبکه نفوذ را فعال ساخت. دولت مغرور آمریکا کمک همه‌جانبه ارائه داد. اسرائیل حاکمیت سیاسی را در کشور نشانه گرفت.
دوم ابراز همدلی و همبستگی و هوشمندی ملت بزرگ ما بود. این وحدت در سطوح مختلف اجتماعی و سیاسی تجلّی یافت. سطوح علمی و هنری و فرهنگی و مدنی نیز این همبستگی را نشان دادند. این وحدت در داخل و خارج ایران برای مقابله با تجاوز بیگانه شکل گرفت.
هدف این همبستگی حفظ میهن و تمامیت ارضی ایران بود. من در برابر این خردمندی و تاب‌آوری ایرانی سر تعظیم فرود می‌آورم. این خردمندی روح تاریخی و فرهنگی ملّت ما را باز آفرید. رشادت و فداکاری مدافعان وطن این روح را تقویت کرد.
خدمتگزاری بی‌شائبه و بی‌منت دولت نیز مؤثر بود. من به روح بلند شهیدان بزرگوار درود می‌فرستم. به خانواده‌ها و بازماندگان عزیز همه جان‌باختگان این جنگ تحمیلی تسلیت می‌گویم. سلامت و سعادت ملت بزرگوار ایران به خصوص آسیب‌دیدگان معنوی و مادی این تجاوز آشکار را از خداوند منان طلب می‌کنم.
دشمن آسیب‌هایی به کشور و ملّت و حکومت وارد کرد. ولی در این مرحله به خواسته‌های نهایی خود نرسید. دشمن نتوانست میهن و ملت را به انقیاد در آورد. او قصد نابودی زیرساخت‌های حیاتی کشور را داشت. این زیرساخت‌ها اعم از دفاعی و علمی و اقتصادی بود.
اسرائیل قصد سرنگونی حکومت و ایجاد آشفتگی را نیز داشت. اما صدایی یکپارچه از همه ملّت و جریان‌ها شنیده شد. نیروهای فعال سیاسی و مدنی نیز این صدا را تقویت کردند. این صدا در پاسداری از وطن راه گم نکرد.
حتی اگر اختلاف نظر در نحوه حکمرانی وجود داشت، وحدت ملی حفظ شد. رویکردهای سیاسی و اجرائی متفاوت بود. اما در برابر هرگونه تجاوزگری همه متحّد و مقتدر ایستادند.
ضرورت‌های آینده و پیام‌های مهم
نعمت این همدلی و هم‌نوایی و همبستگی را باید شکر نهاد. ضرورت این وحدت، اکنون بیش از پیش بر دوش حکومت است. حکومت باید هوشمندانه در روند کم کردن آلام و نگرانی‌های مردم گام بردارد. جلب رضایت نخبگان و تمام ملت ضروری است.
شنیدن صدای مردم اهمیت بالایی دارد. حکومت باید گام‌های پرشتاب‌تر و استوارتر بردارد. این اقدامات برای حفظ وحدت ملی ضروری است.
اسرائیل و آمریکا و قدرت‌های بزرگ باید دریابند که از راه جنگ نمی‌توان به صلح رسید. نهادهای بین‌المللی نیز باید این حقیقت را بپذیرند. منطقه‌ای که نیازمند آرامش و همزیستی و پیشرفت است، نباید در معرض آشوبی گسترده قرار گیرد.
این آشوب آتشی است که دامان همه منطقه و جهان را خواهد گرفت. جامعه جهانی باید به این هشدار توجه کند. صلح و ثبات منطقه‌ای نیازمند تغییر رویکرد است.»
