سرویس خبری ایران من: پس از ماهها جنگ در غزه، سیاستمداران اسرائیلی درباره آینده این منطقه بحث میکنند. یائیر لاپید رهبر اپوزیسیون اسرائیل راهکار متفاوتی پیشنهاد کرده است. او معتقد است مصر بهترین گزینه برای اداره موقت غزه محسوب میشود. این پیشنهاد در میان گزینههای مختلف از اشغال نظامی تا واگذاری به کشورهای عربی مطرح شده است.
طرح لاپید برای واگذاری غزه به مصر
به گزارش ایران من، اسرائیل از آغاز جنگ غزه همیشه یک مسأله مهم دارد، آینده غزه. آینده سیاسی و نظامی نوار غزه چه خواهد بود؛ آیندهای که یک سناریو مطلوب برای اسرائیل دارد و یک سناریو ممکن روی زمین خواهد بود.
لاپید، نخستوزیر سابق و اکنون از مهمترین شخصیتهای مخالف ائتلاف نتانیاهو، برای آینده غزه در جلسه مجلس انگلیس ایده متفاوتی مطرح کرد.
البته ایده او اینگونه نیست که تاکنون مطرح نشده باشد، اما زاویه روایتش، ایده او را متفاوت میکند. لاپید در مجلس عوام انگلیس گفت: «این سؤال مطرح است که در غزه چه باید کرد. من طرحی را به دولت آمریکا ارائه کردم. من این را با وزیر خارجه شما و دیگران درمیان گذاشتم. کاری که باید انجام شود این است که اجازه دهیم مصریها، غزه را برای ۱۵ سال آینده اداره کنند. توضیح خواهم داد، زیرا این یک راهحل بینقص نیست. این فقط بهترین راهحل از میان بسیاری از ایدههای بد است.»
چالشهای پیش روی اشغال نظامی
لاپید از ایدههای بد، ایدههای دیگری منظور دارد که مطرح شده است. برخی اعضای جریان راستگرای اسرائیل ایده حضور طولانیمدت نظامی و اشغال نظامی و امنیتی نوار غزه را مطرح کردند. این ایده به واسطه هزینهها و تلفاتش مخالف اولش خود ارتش اسرائیل است. اتفاق چند روز پیش در بیت حانون و کشته شدن ۶ سرباز، درست در مرز نوار غزه و جایی که از ۷ اکتبر تاکنون مستمر در اشغال و کنترل ارتش بوده، نشان داد ایده حضور نظامی مستقیم در نوار غزه چقدر در واقعیت دور از دسترس و پرهزینه است.
اما سؤال اینجاست که پس چه کسی قرار است غزه را کنترل کند و جایگزین حماس شود؟ برگردیم به سخنان لاپید: «در حال حاضر مشکل این است که ما کسی را نداریم که غزه را به او بسپاریم. همه میفهمند چرا اسرائیل میگوید حماس نمیتواند بماند. تشکیلات خودگردان فلسطین بیش از حد ضعیف و ناکارآمد است. ما در ابتدا فکر میکردیم نوعی ائتلاف از کشورهای عربی – سنی – کشورهای مسلمان میانهرو، مانند سعودیها، اماراتیها و دیگران- ائتلاف مناسبی برای اداره غزه خواهند بود، اما هماکنون به دلیل مسائل دیگری که در منطقه در جریان است و من مطمئن نیستم که وقت داشته باشیم در مورد آن بحث کنیم، این امکانپذیر به نظر نمیرسد.»
ناامیدی لاپید از ائتلاف عربی، اشاره او به یکی از ایدههای پرطرفدار در اسرائیل است. در این ایده به دنبال واگذاری غزه به یک بازیگر خارجی و به تبع آن یک طرف عربی است؛ ایدهای که خیلی زود از دور خارج شد.
تجربه تاریخی مصر در اداره غزه
لاپید در ادامه، ایدهاش را توضیح میدهد:«مصر به مدت ۱۹ سال، بین سالهای ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷، غزه را اداره کرد. آنها میدانند چگونه با ترور مبارزه کنند. آنها میدانند چگونه با اخوانالمسلمین مبارزه کنند. باز هم، این یک نسخه رادیکال و پیچیده از اسلام است؛ اسلام نیست. مصر میداند چگونه با ما همکاری کند. ما با هم علیه داعش جنگیدیم. این میتواند به عنوان یک قیم برای مردم فلسطین عمل کند. من نمیگویم که ما غزه را به مصریها میدهیم تا مصری شود. من میگویم آنها میتوانند- نمیدانم- یک شاخه نمادین از تشکیلات خودگردان فلسطین در بخش مدنی این موضوع داشته باشند، اما اساساً، تنها نهادی در اطراف ما که میتواند غزه را اداره کند، مصر است.»
لاپید به دوران پیش از جنگ ۶ روزه اشاره میکند؛ دورانی که حدفاصل یوم النکبت تا جنگ شش روزه است که نوار غزه از منظر اداره سیاسی پس از اعلام موجودیت اسرائیل، تحت کنترل مصر و جمال عبدالناصر روی کار بود و او دستگیریهای زیادی را علیه جریان اسلامگرایی و اخوان چه در مصر و چه نوار غزه انجام داد!
اما چرا مصر باید بپذیرد؟ لاپید اینجا هم غیرمستقیم رشوه اقتصادی را مطرح میکند و میگوید:«بدهی خارجی مصر حدود ۱۵۵ میلیارد دلار است. این کشور با رشد ۱.۷درصدی در سال نمیتواند دهانهایی را که هر سال در آنجا متولد میشوند تغذیه کند. ما فکر میکنیم که این میتواند به گونهای ترتیب داده شود که جامعه بینالمللی به مصریها در مشکلات داخلیشان کمک کند، در حالی که مصر به جامعه بینالمللی و فلسطینیها با اداره غزه برای یک دوره محدود کمک میکند.»
نگرش اسرائیلی ها به طرح لاپید
اما آیا ایده لاپید برای اسرائیل مطلوب است؟ به نظرم خیر. نهادهای اطلاعاتی اسرائیل نخواهند پذیرفت، زیرا میدانند هر بازیگر عربی داخلی و خارجی سلطهدار غزه شود، به معنای باقی ماندن سیطره حماس در نوار غزه است.
شاید بیراه نباشد که بگوییم ایده نتانیاهو روی زمین برای تحقق هدف اسرائیل یعنی نابودی حماس، درستترین حرف است و آنها راهی جز ماندن در غزه ندارند وهر تصمیم دیگر یعنی بازگشت به نقطه صفر است. همچنین حرف ترامپ هم تنها راه پایان دادن به مسأله فلسطین در راستای اسرائیل، قدرت منطقهای است، یعنی کوچ مردم. هیچ راه دیگری برای حذف مقاومت ممکن نیست.