سرویس خبری ایران من: در حالی که بحث‌های سیاسی و اختلاف نظرات فکری جزء لاینفک زندگی دموکراتیک محسوب می‌شود، زندانی شدن افراد به دلیل ابراز عقاید سیاسی همواره محل تردید و انتقاد قرار گرفته است. مصطفی تاج‌زاده، فعال سیاسی و مسئول سابق نظام، یکی از این افراد است که به دلیل مواضع انتقادی خود با محکومیت زندان روبه‌رو شده است. احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، در این نوشته با صراحت از آزادی تاج‌زاده دفاع کرده و بر این نکته تأکید می‌کند که اختلاف نظر سیاسی نمی‌تواند موجب محرومیت از آزادی شود.
جای تاج‌زاده زندان نیست
به گزارش ایران من، در این یادداشت قصد من مشخصاً پرداختن به مورد مصطفی تاج زاده است که مدت حبس او به ده سال رسیده است. آقای تاج زاده نامی آشنا برای جامعۀ سیاسی کشور محسوب می‌شود. در عملکرد و مواضع فکری او ابهامی وجود ندارد. او برای دفاع از راهکارهای سیاسی خود همواره آمادگی بحث و گفت‌وگو و مناظره نشان می‌دهد.
در جامعه‌ای به پیچیدگی جامعۀ ایران، هیچ فردی به هر اندازه هم که توانا و صاحب صلاحیت باشد، نمی‌تواند همۀ راهکارهای درست یا مفید را کشف کند. این نکته طبیعی است.
اختلاف نظر حق طبیعی شهروندان است
این نکته را بدان دلیل مطرح کردم که سخنم صادقانه و خالی از هر نوع تظاهر و ریا باشد. من در پاره‌ای مسائل بخصوص در تحلیل شرایط کشور و نوع مواجهۀ فردی و جمعی با مشکلات موجود با آقای تاج زاده اختلاف نظر جدی داشتم. ما چندین بار در این باره با هم مناظره کردیم. برخی از بحث‌های خصوصی‌مان چندان هم آرام پیش نمی‌رفت.
کدام‌یک از ادعاهای ما درست بوده است، یک مسئلۀ بسیار فرعی محسوب می‌شود. هر یک از ما ایرانیان از حق طبیعی و خدادادی اندیشیدن و نظر دادن و انتقاد کردن برخورداریم. در هیچ شرایطی نظام نباید این قبیل مقولات را مجرمانه تعریف کند. صاحب نظر یا نقدی نباید با مشکلات و محدودیت‌هایی چون زندان روبه‌رو شود.
از این رو، مصطفی تاج زاده کاملاً بی‌دلیل به زندان افتاده است. نظرات و یا نوع مواجهه‌اش با مسائل ممکن است دیگران آن را مورد انتقاد قرار دهند.
عدم وجود جرم قانونی
به زبان روشن‌تر، بر اساس علم حقوق و قوانین از جمله قوانین جاری، آقای تاج زاده هیچ جرم یا خلافی مرتکب نشده است. او جرمی انجام نداده که مستوجب زندان آن هم به مدت ده سال باشد. او فقط نظر و نقدش را مطرح کرده است. افرادی از نوع بیان آن احساس رنجش کرده‌اند. این رنجیدگی هیچ دلیلی برای زندانی کردن شهروندی با ویژگی‌های مصطفی تاج زاده فراهم نمی‌کند.
شخصیت و ویژگی‌های مصطفی تاج‌زاده
آقای تاج زاده آدم خاصی است. او خانواده‌دوست است و در عین حال زندگی خود را وقف خدمت به جامعه کرده است. او اهل خنده و شوخی و بذله‌گویی است. او در کمک به دیگران پیشقدم عمل می‌کند. او اصول و چارچوب تعریف شدۀ خود را دارد. او برای پیشبرد نظراتش به سختی تلاش می‌کند. او اهل بحث و جدل است و بسیار پرجنب و جوش می‌باشد. او سرسختی‌ها و انعطاف‌های مخصوص به خود را دارد. او سال‌ها در همین نظام مسئولیت‌های سطح بالایی به عهده داشته است. او در جهت اصلاح وضع موجود تلاش کرده است. چنین انسانی بدون تردید جایش در زندان نیست.
مصطفی تاج زاده از معدود اهل سیاستی است که اختلاف نظر با دیگران را دستمایۀ اختلاف شخصی قرار نمی‌دهد. در تمام مدتی که درگیر مناظره و یا بحث‌های داغ بودیم، هرگاه برایم مشکلی پیش می‌آمد، برای حلش به او مراجعه می‌کردم. او همیشه دلسوز و پیگیر بود. او از کمک مضایقه نمی‌کرد.
هر نوع سخن از همبستگی ملی با زندانی بودن مصطفی تاج زاده تضاد و تنافر دارد. آزادی او و دیگر زندانیانی که به دلیل نوع نقد یا اظهارنظر خود به زندان افتاده‌اند، گام نخست در جهت تحقق عینی و عملی همبستگی ملی محسوب می‌شود.
کشور با شرایط بی‌نهایت بغرنجی روبه‌روست. فقط آنها که برداشتی سطحی از اوضاع ایران و منطقه و جهان دارند، این گزاره را رد می‌کنند. برای عبور از این شرایط همراهی و کمک عموم ایرانیان ضروری است. بخصوص افرادی در سطح آقای تاج زاده و یا دیگر دوستانی مثل سعید مدنی، ابوالفضل قدیانی، مصطفی مهرآیین، مهدی محمودیان، رضا خندان و ده‌ها زندانی زن و مرد دیگری که به دلیل عقاید یا نظرات سیاسی خود به زندان افتاده‌اند، نیاز کشور هستند. ممکن است به نوع رویکرد و زبان مورد استفادۀ آنان در نقد وضع موجود، انتقادهای بسیاری وجود داشته باشد. همانطور که از زاویه‌ای دیگر نسبت به تک تک ما نیز چنین انتقاداتی وجود دارد.
