سرویس خبری ایران من: نیویورک‌تایمز تغییرات عمیق در نظرات دموکرات‌ها درباره فلسطین گزارش کرد. این تغییرات شکاف بزرگی میان رهبران و اعضای عادی حزب نشان می‌دهد. پیروزی زهران ممدانی این واقعیت جدید را تأیید می‌کند. حمایت از فلسطینیان اکنون جایگاه متفاوتی در حزب دموکرات دارد.
شکاف عمیق در حزب دموکرات
به گزارش ایران من، نیویورک‌تایمز در یادداشت دیروز (۱۵ تیر) نوشت دموکرات‌های نیویورکی به “زهران ممدانی” اقبال نشان دادند. این اقبال شکاف عظیم میان اعضای عادی حزب دموکرات و تشکیلات آن در مورد اسرائیل را نشان می‌دهد.
ستاد انتخاباتی اندرو کومو، فرماندار پیشین ایالت نیویورک که مردم او را پیشتاز رقابت‌ها می‌دانستند، ممدانی را متهم به بی‌تجربگی کرد. این ستاد او را به سهل‌انگاری در قبال جرم و جنایت نیز متهم کرد. کومو به‌شدت بر تعهد بی‌چون و چرای ممدانی به حقوق فلسطینیان تمرکز کرد.
نیویورک‌تایمز نوشت این تعهد یکی از دلایلی بود که بسیاری از مفسران و فعالان سیاسی تصور می‌کردند ممدانی شانس پیروزی ندارد. اما افکار عمومی در این مورد بسیار تغییر کرده است.
تحول چشمگیر در نظرات عمومی
نیویورک‌تایمز در ادامه نوشت تغییر افکار عمومی دموکرات‌ها در قبال فلسطین و اسرائیل در سراسر آمریکا رخ داده است. مؤسسه نظرسنجی گالوپ یافته‌های جالبی ارائه داد. دموکرات‌ها در سال ۲۰۱۳ با اختلاف ۳۶ درصد همدردی بیشتری با اسرائیل داشتند.
گالوپ در فوریه ۲۰۲۵ دریافت که ورق برگشته است. دموکرات‌ها اکنون با اختلاف ۳۸ درصد با فلسطینیان همدردی می‌کنند. نشریه اکونومیست و مؤسسه افکارسنجی یوگاو نظرسنجی ماه فوریه انجام دادند. نتایج نشان داد ۴۶ درصد از دموکرات‌ها خواهان کاهش کمک‌های نظامی واشنگتن به تل‌آویو هستند.
تنها ۶ درصد پاسخ‌دهندگان خواهان افزایش آن بودند. ۲۴ درصد می‌خواهند کمک‌های مذکور در همین سطح باقی بماند.
مقاومت رهبران حزب
قدرتمندترین چهره‌های حزب با این تغییرات مقاومت می‌کنند. چاک شومر، رهبر اقلیت سنا و حکیم جفریس رهبر نمایندگان اقلیت مجلس از این جمله‌اند. بسیاری از دموکرات‌هایی که احتمالاً در سال ۲۰۲۸ نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شوند نیز همین موضع را دارند.
این رهبران با مشروط کردن حمایت نظامی آمریکا به رعایت حقوق بشر از جانب اسرائیل مخالفند. چنین موضعی در تضاد آشکار با دیدگاه‌های رأی‌دهندگان دموکرات قرار دارد.
علت اصلی نارضایتی اعضای حزب
خبرگزاری رویترز نظرسنجی انجام داد که نتایج مهمی ارائه کرد. حمایت از اسرائیل دلیل اصلی تمایل ۶۲ درصد از دموکرات‌ها به رهبران جدید نیست. اعضای عادی حزب بیش از هر چیز به دلیل دیگری خشمگین شده‌اند.
ناتوانی حزب آنها در شکست دادن دونالد ترامپ در صندوق‌های رأی و ایستادگی در برابر او آنها را عصبانی کرده است. بسیاری از رأی‌دهندگان دموکرات حمایت بی‌چون و چرا از اسرائیل را به نمادی از بزدلی تبدیل کرده‌اند. آنها این حمایت را نشانه بی‌ریشگی نخبگان حزب می‌دانند.
چنین وضعیتی دموکرات‌های سنتی را در برابر شورشیانی که از ارزش‌های برابری عدول نمی‌کنند آسیب‌پذیر می‌سازد. این شورشیان از ضدیت با تبعیض نیز دست نمی‌کشند.
